تربیت حیوانات
19 نژاد سگ آپارتمانی کم صدا: همراهان آرام برای زندگی شهری
- ✔️
باسنجی (Basenji):
این نژاد منحصر به فرد به جای پارس کردن، صدایی شبیه به خنده یا یودل (نوعی آواز) تولید میکند. - ✔️
بولداگ فرانسوی (French Bulldog):
بولداگ فرانسوی سگی بازیگوش و مهربان است که معمولاً کم پارس میکند. - ✔️
شی هواهوا (Chihuahua):
اگرچه برخی از شی هواهواها ممکن است پارس کنند، اما به طور کلی نژاد کم صدایی محسوب میشوند، مخصوصا اگر از تولگی آموزش ببینند. - ✔️
شیتزو (Shih Tzu):
شیتزوها سگهای همراه مهربانی هستند که به طور طبیعی کم پارس میکنند و برای زندگی آپارتمانی مناسبند. - ✔️
مالتیز (Maltese):
مالتیزها سگهای کوچکی هستند که به محبت و بازیگوشی معروفند و معمولاً کمتر از سایر نژادها پارس میکنند. - ✔️
گری هوند (Greyhound):
برخلاف تصور رایج، گری هوندها سگهای کم انرژی و آرامی هستند که بیشتر ترجیح میدهند در خانه استراحت کنند و به ندرت پارس میکنند. - ✔️
کاوالیر کینگ چارلز اسپانیل (Cavalier King Charles Spaniel):
این نژاد مهربان و دوستداشتنی معمولاً سگهای آرامی هستند و کم پارس میکنند. - ✔️
بوستون تریر (Boston Terrier):
بوستون تریرها سگهای هوشمندی هستند که به راحتی آموزش میبینند و معمولاً کم پارس میکنند. - ✔️
پکینیز (Pekingese):
پکینیزها سگهای باوقار و مستقلی هستند که معمولاً کم پارس میکنند. - ✔️
لهاسا آپسو (Lhasa Apso):
لهاسا آپسوها سگهای مستقلی هستند که به طور طبیعی کمتر از سایر نژادها پارس میکنند. - ✔️
بیزون فریزه (Bichon Frise):
بیزون فریزه ها سگ های شادی هستند که به طور کلی کم پارس میکنند. - ✔️
ژاپنی اسپیتز(Japanese Spitz):
سگ های بازیگوش و کم صدایی هستند. - ✔️
باکسر (Boxer):
نژاد باکسر به نسبت، کمتر پارس میکنند. - ✔️
پاپیلون (Papillon):
این سگ کوچک و دوستداشتنی، معمولا آرام و کم صدا است. - ✔️
داشهوند (Dachshund):
داشهوندها سگهای نسبتا کم صدایی هستند. - ✔️
سگ آبی ایرلندی (Irish Water Spaniel):
سگ آبی ایرلندی به طور طبیعی آرام و کم صدا است. - ✔️
نیوفاندلند (Newfoundland):
به طرز شگفت انگیزی آرام و مهربان هستند و به ندرت پارس می کنند. - ✔️
شارپی (Shar Pei):
سگهایی مستقل و کمصدا هستند که به خوبی با زندگی آپارتمانی سازگار میشوند. - ✔️
آکیتا (Akita):
آکیتا سگهای محتاطی هستند که به ندرت پارس میکنند مگر اینکه دلیلی برای آن داشته باشند.

به خاطر داشته باشید که تربیت صحیح و اجتماعی کردن سگ از سنین پایین، نقش بسیار مهمی در کاهش میزان پارس کردن او دارد. آموزش فرمانهای “ساکت باش” و “برو سر جایت” میتواند بسیار موثر باشد.
علاوه بر نژاد، عوامل دیگری نیز میتوانند بر میزان پارس کردن سگ تأثیر بگذارند. عواملی مانند سن، سلامت جسمی و روانی، سطح استرس و اضطراب، و همچنین محیط زندگی سگ، همگی میتوانند در این زمینه نقش داشته باشند.



